ถ้ารู้ว่าจะร้าย l ติดเหรียญวันที่ 18 ก.ย. 67 - นิยาย ถ้ารู้ว่าจะร้าย l ติดเหรียญวันที่ 18 ก.ย. 67 : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ
  • มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง
  • มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    ถ้ารู้ว่าจะร้าย l ติดเหรียญวันที่ 18 ก.ย. 67

    ถ้ารู้ว่าจะร้าย ก็จะไม่รัก ความรักของเขา มีไว้ให้คนอื่น ไม่ได้มีไว้ให้เธอ

    ผู้เข้าชมรวม

    48,567

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    154

    ผู้เข้าชมรวม


    48.56K

    ความคิดเห็น


    30

    คนติดตาม


    283
    หมวด :  รักดราม่า
    จำนวนตอน :  101 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  26 ก.ย. 67 / 20:42 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ, มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง, มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    ถ้ารู้ว่าจะร้าย

    โดย ลมหนาว

    .

    .

    .

    ปราบตะวัน X ต้องจันทร์

     

     “ฉันก็ไม่อยากเข้าไปยุ่งเรื่องของเธอหรอกนะ แต่ตอนนี้ด้วยสำเหนียกด้วยว่าเธอกำลังยืนอยู่จุดไหน อย่าทำให้ฉันต้องหมดความอดทนกับเธอ”

     สำเหนียกตัวตนเหรอ?

     เธอรู้ตัวเองอยู่เสมอว่ากำลังยืนอยู่จุดไหนและในฐานะอะไร เธอไม่เคย...ไม่เคยคิดทำในเรื่องที่เขาพูดเลยสักครั้ง แทนที่จะบอกเธอแบบนี้ทำไมเขาไม่บอกตัวเอง ว่าสิ่งที่เขาทำมันถูกต้องแล้วใช่ไหม?

     “ฉันสำนึกสำเหนียกตัวเองอยู่ตลอดเวลาคุณปาย คุณควรเอาประโยคนั้นไปบอกตัวเองจะดีกว่านะคะ”

     “เธอพูดอะไร”

     “เรื่องที่คุณเองก็รู้ดี” ต้องจันทร์เดินหนีปราบตะวันขึ้นห้องไป แต่เขาก็เข้ามากระชากแขนเอาไว้ก่อน ทว่าเธอก็ดึงแขนตัวเองกลับไม่หันไปมองเขาแถมยังถอยตัวเองให้ไกลกว่าเดิม

     “อย่ามาเดินหนีฉันแบบนี้นะต้องจันทร์ เธอพูดเรื่องอะไร!”

     “ระวังนะคะไปยื่นกอดผู้หญิงอื่นในที่ลับตาคนแบบนั้น ระวังนักข่าวเขาจะเอาไปทำข่าว ถึงตอนนั้นคุณพ่อกับคุณแม่คุณคงจะเสียใจมาก”

     “นี่เธอ”

     “อย่าคิดว่าคุณทำอะไรแล้วมันจะไม่มีคนเห็นคุณปาย อย่าคิดว่าคุณจะฉลาดกว่าทุกคน”

     “อ้อ...เธอไปเห็นฉันกอดกวางเข้าเหรอ” ถ้าเรื่องที่กอดผู้หญิง เขานึกถึงเรื่องไหนไม่ออกเลยนอกจากเรื่องที่กอดกับกษิราวันนี้

     “แล้วทีตัวเองล่ะ คิดจะเคลมพี่ของสามีตัวเอง มันดีนักเหรอ?”

     “คุณพูดบ้าอะไร”

     “แต่ก็ช่วยอดใจรอสักหน่อยนะ เพราะฉันไม่ปล่อยเธอไปเสวยสุขง่าย ๆ หรอก” นับวันเขายิ่งไม่อยากปล่อยต้องจันทร์ไป ไม่ใช่เพราะเขารักจนอยากชิดใกล้ แต่เพราะจะได้เหยียบย่ำให้มันมากกว่านี้ต่างหาก

     “ถ้าเรื่องพี่เนม ฉันเกรงว่าคุณจะโง่แต่จะบอกให้เอาบุญนะ ฉันกับพี่เนมเราไม่ได้มีอะไรกัน” เธอกับนิรกรเนี่ยนะ เอาสมองส่วนไหนคิดกันแน่ถึงได้คิดเรื่องแบบนี้ออกมาได้

     “ต้องจันทร์!” ปราบตะวันกัดสันกรามแน่น เขาโกรธที่ผู้หญิงคนนี้บอกว่าเขาโง่

     “ถ้าไม่มีอะไรจะพูด ฉันขอตัว” วันนี้เธอเหนื่อยมามากเกินพอแล้ว ไม่มีแรงอะไรจะมานั่งเถียงเรื่องไร้สาระกับเขาหรอก

     “งั้นถ้าเธอฉลาดนัก ก็ช่วยรู้เอาไว้ด้วย ว่าผู้หญิงที่เธอเห็นฉันกอดวันนี้ คือคนที่ฉันรักมากที่สุด มากพอ ๆ กับที่ฉันเกลียดเธอ”

     

     

    ถ้ารู้ว่าจะร้าย...

    เป็นนิยายดราม่า น้ำเน่านิดหน่อยนะคะ

    ไม่มีปมหนักหน่วงอะไร เน้นเล่นกับความรู้สึกของตัวละครเป็นหลักค่ะ

    ถ้าใครชอบหรือถูกใจ มุกรบกวนช่วยกดใจและเก็บเข้าชั้นกันเยอะ ๆ ด้วยน้า

    ที่สำคัญ คอมเม้น = กำลังใจ X100 สำหรับนักเขียนนะคะ

    สำหรับเรื่อง "ถ้ารู้ว่าจะร้าย" จะมีทั้งอีบุ๊กและเล่มนะคะ แต่มุกจะลงให่อ่านฟรีจนจบ

    จากนั้นประมาณสองวันจะลบนะคะ

     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น